Minggu, 14 Juli 2013

BARUKLINTHING

BARUKLINTHING
Nalika Desa Mangir ana wong duwe gawe, Ki Ajeng Wanabaya iya Ki Ajeng Mangir Sepuh, sing lagi mratapa ing Gunung Merapi, mulih jagong menyang Desa Mangir.
Kacarita ana bocah prawan anake Demang Jlegong melu rewang olah-olah. Nanging ora nggawa lading. Weruh Ki Ajeng Wanabaya linggih dhewekan karo nggawa lading, banjur diparani lading disilih. Ki Ajeng menehake karo meling lading iku aja diselehake ing pangkon. Bocah prawan iya nyaguhi.
Dumadakan awit akehe gawean, prawan kesel. Kelalen lading silihan dipangku karo ngaso. Wekasan prawan ngantuk banget nganti keturon. Bareng tangi kaget banget, awit lading silihane ilang saka pangkone. Prawan enggal-enggal kandha marang Ki Ajeng yen lading ilang. Ki Ajeng mangsuli, ilange lading ora dadi opo. Mung meling ing tembeyen prawan nemoni lelakon ora kenyana-nyana, kudu tabah ngadhepi. Sawise mangkono Ki Ajeng banjur bali mratapa ing Gunung Merapi maneh.
Bubar gawe, prawan mulih menyang Jlegong. Bareng oleh telung sasi ana ngomah, aneh banget bocah prawan krasa yen ngadheg. Awake krasa panas. Banjur adus kengkum ing jembangan. Ana jembangan kono, ndilallah karsane Sing Murba Jagad, prawan nglairake. Ora nnglairake bayi lumrah, nanging nglairake ula. Saka wedine banjur mentas saka jembangan, sarta ngawasake ula saka kadohan.
Kocapa ula enggal banget gedhe. Jembangane sesak nganti pecah. Papan tilas jembangan saya suwe saya amba, awit nganggo obah-obah ula sing saya suwe saya gedhelan dadi naga. Tilas jembangan dadi tlaga, tekan seprene diarani Tlaga Jembangan.
Aneh banget. Naga kaya wes ngreti  marang prawan biyunge sing ngawasake saka kadohan. Naga banjut marani prawan. Prawan wedi banget, saka wedine nganti semaput. Naga kanthi tata krama nangisi biyung. Kena luhing naga, prawan dadi eling. Lah kok naga bisa omong basa karo biyunge, takon bapake. Prawan banjur ngandhani naga supaya takon menya Ki Ajeng Mangir Ano. Sawise pamit kanthi becik, naga banjur tleser-tleser ninggal biyung lan Tlaga Jembangan tumuju marang Mangir.

Tekan Mangir, dikandhani karo Ki Ajeng Mangir bapake iku Ki Ajeng Mangir Sepuh, sing lagi tapa ana ing Gunung Merapi. Naga banjur pamitan nggoleki bapake. Lakune ora ngambah lemah. Nanging mabur metu ngawang-awang awor karo angin. Sarta ngganggo swara kumrincing kimrangsang kaya swarane klinthing sayuta. Awit lakune mawa swara mangkono, naga iku diarani Baruklinthing.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar